06 Aralık 2008

Sevgimin Anatomisi

Yıllar geçti aradan ve yıllar öncesiydi sanki bu an. Buğulu camların ardından el sallarken gözü yaşlı, bakakaldım yağmurun altında sanki bir çiçektim, çıktım topraktan.

Söyle bana, yıllar öncesinde geri döneceğimi söylediğimde, şimdiki kadar inançlı ve duygulu muydun? Öyle tabiki. Ellerini tutabilmek, gözlerine bakabilmek ve her kavuşmamızda, kalbimin en işlek zamanını dışarıdan duyabilmek; işte budur özlem, işte budur sevdam.

Adını andım yıllarca. Saatler sanki bir kamçıydı vurdu sırtıma. Bir oğlak burcunun hırsıyla inat ettiysem ulaşmak için kapına, geri geleceğin yolcu otobüsünün buğulu camına yazdığın seni seviyorum izinin bıraktığı etkidir bu duygularıma.

İstedim; kariyerimi, geleceğimi, amaçlarımı, hayallerimi... Ama isteyip de getiremediğim, arzulayıp da kavuşamadığım en önemli parçamdın sen, dümeni savrulmuş bedenimle ilerlerken çakıllı yollarda. Her yağmur yağdığında ıslanan vücudumda, bir gözyaşı damlası aktı bedenimden toprağa.

Ve bir gün sen çıkageldin karanlıktan aydınlığa. Ne öncesi vardı artık, ne de sensiz bir sonrası hayatımın. Köşe başında beklerken beni, metrelerce uzaklıktan sana doğru yaklaşırken ben, kalbinin atışlarını duydum derinlerde. Seni seviyorum’ların acelesinin olmaması, tekrar sana aynı sözleri duyuramayacağımın korkusundandır. Şimdi biliyorsun, her sevgi sözümde sana doğru bir inanç var, her gözü kapalı daldığımda düşlerime, beyaz bulutlar içinde oluşur hayalin. Öyle bir hayal ki bu, uyanıp gözümü açsam da, yine dalsam da rüyalarıma, ne öncesi olur sensiz, ne de sonrası attığım adımlarımda.

Ellerimi tut, uzakta değilim. Sanki yeni doğdum. Amaçlar güzeldir, ama her karesinde sen var olunca bir başka heyecan kaplar bedenimi. Seninle şaşmaz hedeflerimde hep 12’yi vurur oldum. Hani demiştim ya; al bu parayı sana uğur getirsin diye, hani maddi değeri olmayan bir demir bozukluk parçası; işte o bozukluk, benim tüm varlığımı almana yetecek kadar değerli, dünya parasıyla ölçülecek kadar küçük değil.

Bir çiçektim çıktım topraktan, hadi yağ bana beyaz bulutlarınla, ıslat toprağımı, köklerim sana muhtaç, hedeflerim güneşe doğru…

Emre Türker

picture: deviantart

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder