Pişmanlık

Öncesinde hafif hafif bıraktım seni,
Sonrasında tedavisi mümkün olmadı alışkanlığımın,
Fazla ara vermiş olmanın unutkanlığı mıydı bu bendeki?
Tercümesini yapamadığım yabancı kelimeler gibi geldi yalnızlığıma.
Doktorun ilaçları sanki ezberlenmek üzere verilen ev ödevleri gibiydi, çalışamadım.
Yüksekten atladığımda paraşütün açılmadığını son anda fark etmiştim.
İpi çektiğimde ise geç kalınmış pişmanlık vardı yanımda.
Herkes yaşıyor diyordu ama çoktan ölmüştü hayallerim.

Bugün toprağa verdik.
Acımız büyüktü ama cenazesine kimse gelmedi...

Emre Türker

picture: deviantart