Senfonik bir müzikalin ortasındayım
Kenarda bir keman sesi
Ortada, parmaklarımın dokunamadığı piyano
Kızgın bir çocuk misali, trompet çalıyor
İnsanlığın simgesi sanki koro
Senfonik bir müzikalin ortasındayım
Belki onları yönlendiren kişiyim
Ya da onlar bana uygun
Bir eksiklik var ortada
Denizin o müthiş hışırtısını duyamıyorum
Şimşek gürültüsü nerede?
Nerede o şiddetli uğultu?
Senfonik bir müzikalin ortasındayım
Alkış sesleri yükseliyor köşeden
Yağmuru anımsıyorum şakır şakır
Sırılsıklam ıslanıyorum ama niye?
Damlalar bana ulaşmıyor ki!
Bekçinin düdük sesini duyar gibiyim
Yoksa bu gecedeki cırcır böceği mi?
Senfonik bir müzikalin ortasındayım
Kalabalığın ortasında biri gülümsüyor
Belki sevimli, belki sıcak, saf
Sıyrılıp ulaşıyor gözleri yoğunluktan bana
Buz misali eriyorum
Kalabalığın ortasında bir yerde
Yavaş yavaş yayılıyorum etrafa
Senfonik bir müzikalin ortasındayım
Birazdan her şey bitecek, hissediyorum
Yalnızca kendimi dinleyeceğim
Biliyorum
Yere bir damla düşüyor
Yakalayamıyorum.
Emre Türker
picture: deviantart
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder