Mükemmel Çalışma Alanı Projesi

Onu bekleyen çok önemli sınavlar vardı. Dersler özenle çalışılmalı, yanılma payı en aza indirgenmeliydi. Bu nedenle kusursuz bir çalışma sistemi belirleyerek, odasını yeniden düzenledi. Ve böylece her şey mükemmel işledi. Plan işe yaradı ve sınavlar başarıyla tamamlandı.

Başarılı çalışma sistemini, çevresiyle paylaşma kararı aldı. Bu sayede herkes onun deneyimlerinden faydalanabilecek ve sistemin mükemmelliğini görebilecekti. Projeyi destekleyenler fikre yatırım yapınca, çalışma ortamı mükemmel bir etüt merkezine dönüştü. Herkes bilgi için kaynak getiriyor ve eklemeler yapabiliyordu. Sponsorlar sayesinde kimseden para talep edilmemişti.

Genç adam, yeni iş hayatı nedeniyle çalışma merkezine vakit ayıramadı. Duyumları başta iyi yöndeydi. Herkes alıyor, veriyor, anlıyor ve anlatıyordu. Fakat bir şeyler yanlış dönmeye başlamıştı. Çünkü ziyaretçi sayısı arttığı halde, başarı oranı gittikçe azalıyordu.

İncelemek için etüt merkezine gittiğinde, gördüklerine inanamadı. Kitaplar darmadağın, yiyecek artıkları ortada ve pislik nedeniyle sterilizasyon kalmamıştı. Yerde kendi tarih kitaplarından birini buldu. Kirli sayfaları çevirirken şok oldu. Çünkü tarih kitabındaki bilgiler, eski zamanların erotik resimlerine dönüşmüştü. Matematik kitabında aşk problemleri, coğrafyada kadının sert yamaçları gibi tanımlamalar mevcuttu. Ayrıca çok sayıda karalamalar ve anlamsız kelimeler bulunuyordu. O ara içeriye giren küçük bir kız, “en çok okunanlar” rafına yöneldi. Uzanıp aldığı hikâye kitabının kapağında “Alice harikalar diyarını bırak, gerçeklere bak” yazıyordu. “İlginç bir kitap” dedi ve alıp dışarı çıktı.

Mükemmel işleyen sistem, fayda bekleyen insanın kendisi tarafından yok edilmişti.

Aslında hikâyedeki sonundaki çöküşü, şu an fazlasıyla yaşıyoruz. Gereksiz televizyon programları, sokakta göz boyayan ışıklar ve her şeyden önemlisi küresel bir dev, yani internet. Bundan bir zaman önce sanal ortamda kaynak araştırmak çok keyifliydi. Şimdi ise birçok internet sitesinin zararlı yazılımları yüzünden, içi bomboş bilgilere yönlendiriliyoruz. Bir sürü gereksiz ayrıntıyla zihnimiz bulanıyor. Zorla tıklatılan reklâmlar, virüslü ve fake (sahte) dosyalar, bozulmuş kaynaklar, amacından sapmış gazete siteleri…

Kitapçılarda artık daha fazla yayın var. Fakat dış kapaklarındaki etkili yazı ve görsel şemalar, birçoğunun içindeki değersiz ve tehlikeli bilgileri örtüyor. Artık insanlar ne okuyacağını, hangi amaca yöneleceğini şaşırmış durumda. Yakında neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlamakta zorlanabiliriz. Çünkü çöplük gittikçe büyüyor.

Emre Türker

NOT: Konu ve anlatımı sevdiyseniz, Tabiatın Gözyaşı ilginizi çekebilir.

Picture: flickr