Şu filmlerde gördüğümüz Japonların selamlaşma sırasında saygıyla eğilmeleri, gerçekmiş.Günlerden bir gün çalışmış olduğum bir yerde, Japon müşterimle karşı karşıya gelmiştik. Önce Hayyy diyerek selamlayışına Hayyy diyerek karşılığım, birkaç kez tekrarlanmış ve ardından sohbete geçmiştik.
Ana dilinden başka lisan bilmediğini öğrendiğimde, tarzanca anlaşmaya çalıştık. O bana Japonca konuştukça, ben ona Türkçe yanıt veriyordum. Gülümserken gözlerimin kısılması, bende babadan kalıtsal bir özelliktir. Konuğumuz bundan hoşnuttu ki, selamlama havasındaki sohbetimizde gülümseyişler hiç bitmedi.
Sonuçta ikimiz de söylediklerimizden hiçbir şey anlamadık. Fakat ayrılırken Hayyy diyerek vedalarımız, gülümseyerek ve el sıkarak son buldu.
Neden olduğu bilinmez, ikimiz de memnun kaldık bu diyalogdan.
Ana fikir: Müşteri, velinimetimizdir.
Emre Türker
Picture: deviantart
günaaydın pardon hayyy:)
YanıtlaSilana fikir diye not düşmene koptum :D
YanıtlaSilAnlaşmak için illa konuşmak geremiyormuş dimi gözlerlede anlaşabiliyor insan ahhhh ahhhhhh :P
YanıtlaSilevet gercek :))))))))
YanıtlaSilmeltem… Sana da hayyy :)
YanıtlaSilbi dost… Her geyikte bir ana tema olmalı :)
Kelebeğin Ömrü… Gözler kalbin aynasıdır, karşılıklı yansıyan mutlu hava akımı yani. Her türlü anlaşmak lazım değil mi ama :)
serrose… Aslında Japonya’da yaşayan birisi olarak, senden gelebilmesi muhtemel bir cevabı merakla bekliyordum. Demek öyle yani, örf adet gelenek gibi bir şey olsa gerek bu gerçekler.
bizdeki selamlaşma da enseye tokat,deseydin tarzanca:)..:P
YanıtlaSilshenem... Tarzanca anlatılabilecek zor bir olay olsa gerek :)
YanıtlaSil