Kendini beğenmiş oluşumlara aboneCesareti kırılmış bir umut var içimde
Geçtiğim topraklarda ayağımı sürterken
Aşınan sadece tabanlarım değil,
Peşimden sürüklediklerimdir.
Okuduğum kitaplar,
Yediğim lokmalar,
Tükettiğim zamanlar kesmiyor beni.
Ekran karşısında takılıp kalmış, klavyenin ardındaki bir gölgeyim ben.
Parmak uçlarım kelimeleri döverken yerli yersiz
Bir tarafım aşağıya çekiyor beni.
Gel gidelim diyor öbür yanım mücadele ederken.
Geçmişine saygı duyduğum aslan yürekli bir adamın takipçisiyken,
Elde ne kaldı hesapları yapan mikrobu oluyorum içeriğimin.
Emre Türker
Picture: deviantart
tüylerim diken diken oldu okurken !
YanıtlaSilBenden bahsediyor...
YanıtlaSilişte o an,
YanıtlaSilşişirip yelkenleri,
denize açılma vaktin gelmiştir.
Bilirsinki yine,
ne fırtınalar,
ne dalgalar beklemektedir seni,
ürkersin ama terkedemessin limanı.
:))
meltem... Öyle bir psikolojiydi,
YanıtlaSilyaşandı bitti umutlarında bir sayfa
parmak uçlarımda çevrilmeyi bekliyor.
Recep Hilmi tufan... Seni inceliyordum (:
KaRaMel... Limanı terk etmekle,
Terki diyarlarda kalmak arasında,
İki arada bir derede,
Paçaları sıvadım
Bekliyorum...