Yüreğim yerine sığmayan bir volkan.Her görüşümde eteklerinden akan,
Her dokunuşumda yeri göğü inleten,
Her soluyuşumda fırtınalar estiren.
Ne kadar yakınsan bana,
Bir o kadar uzaktın aslında…
Hiçbir zaman bana ait olmayan,
Ama bir şekilde beni tamamlayan,
Olmazsa olmazıydın yapbozumun.
Gidişlerin sözü edilmezken,
Kavuşmanın yeminleriydi haykırışımız.
Madem vazgeçilmezin anıtıydı sevdamız,
Öyleyse neyin sessizliğidir bu bekleyiş?
Ne zaman ayak bastığın yerlerden geçsem,
Kokun karışır simasız anımsamalarıma.
Sesini duyurmamak için aldığın karara
Sonuna kadar saygılıyım
Saygısız bu hayatta.
Emre Türker
picture: deviantart
Ona dair olan her şey hızla kan kaybederken benimde dahil olduğum karmaşada,
YanıtlaSilhiçbir şey pis pis sırıtmaktadır hala fonda,üstelik saygısızca..
nєнιяѕєℓ… Karmaşık melodi içindeki ortamda mükemmel sesi arayış, umutsuzluğun aşağı çekmesiyle sekteye uğruyor. Kan kaybetmek bir yandan, deşilen yaranın acısı bir yandan. Saygısızlık had safhada .
YanıtlaSilama olmaz ki:)
YanıtlaSilniye hep kendimi bulmak zorundayım senin yazılarında:)
Böcek... Bir gün şiir istemiştin benden, o günden beri bir şiir yazmam lazım diyordum. Belki o hislerin etkisidir kimbilir :) Öyleyse sana adayalım bu şiiri, kendini bulduğun için :) Ok!
YanıtlaSilpeki o zaman bak ben bile unutmuştum ama:D
YanıtlaSilteşekkür ederim:)
Böcek... Rica ederim ;)
YanıtlaSilHiçbir zaman bana ait olmayan,
YanıtlaSilAma bir şekilde beni tamamlayan,
Olmazsa olmazıydın yapbozumun.
Çok güzel bir şiir,yüreğine sağlık.Sevgilerimle
beyaz mendil... Teşekkür ederim güzel fikirlerin için.
YanıtlaSil