Anket Defteri

Heyecanlı kıpırtılarımın en büyük uğraşısıydı anket defterim. Ergenlik çalkalanmalarına ayak atmadan önceki hayatımın en sevimli hobisi, güzel defteri bulmak da aklımın fobisiydi.

Memlekette bir tane düzgün çizgisiz defter satan yer olmaz mı? Vardı çeşitleri tabi de kafama göre uygun bir şey çıkmamıştı. Belki o yüzden hala severim güzel renkli defterleri ve yazmaya kıyamadığım tarihi geçmiş ajandalarımı. Zamanında maxi kırtasiyecilik vardı da biz mi görmedik?

Sonunda kalın bir tane çizgili defterde karar kılmıştım. Anket defteri tutulacaksa; büyük uhu, makas, bant ve kalem de alınmalıdır. Arkadaşlara sunmadan önce çeşitli sorular saçmalanır veya başkasının anketlerinden elenerek kendi düzeneğinize geçirilir. Bir sayfada resimler olmalı, diğerinde sorular. Kızların okuyup kenara attıkları gençlik dergileri bulunmalı ya da renkli içerikli farklı alternatifler aranmalıdır. O dönemde, sevdiğimiz birinin anket defterine yazmak için can atardık. Şimdi sokak anketçilerinin şıklı sorularını çekemez olduk.

Adınız soyadınızdan başlar, yedi sülalenizin seçmelerinden oluşturulmuş soruları, hobiler ve fobilerle süslerdik. Kızlar ve erkekler, sevdiği kişilerin sorularıyla ilgilenirlerdi. Ne ilginç cevaplar çıkardı o sayfalardan. Arada sırada okumak için göz gezdirir, ilginç resimler ekleyerek çalışmalarıma devam ederdim. Aslında anket defteri, arkadaşların karakter analizlerinden oluşan önemli bir kaynaktı. Neleri sever, nelerden nefret ederler, orada açıkça yazardı. Ne çok severdim anket defterimi de, şimdi kaybettim. Belki saçmalık diye atmışımdır ama hatırlamıyorum. Unutulmuşlar arasında kayboluşundan şikâyetçiyim.

En güzeli, sayfa içeriklerinde yazılanların safça duygulardan oluşmasıydı. Bunlara alternatif olarak satılan hatıra defterlerindeki kısa dilekler gibi solgun durmazlardı. Şimdi insan kaynakları sitelerinde de ya da farklı uygulamalarda, bu anketlerin geliştirilmiş ve yazılması gerekenlerin öğretilmiş hallerini görüyoruz. Zaten teknolojik oyuncaklarla, bu anket defterlerinin güncellenebilen oluşumları geliştirildi. Artık yaşa başa da bakmıyor, herkes gönlünce çocuklaşıyor. Ama işin kötü yanı, kişiye özel alanlar ortadan kalkıyor. Eğlenceli olduğu gibi, heyecanın içine tehlikeler de bulaşıyor.

Bugün çocuk olsam, yine defterlerimin içine dalmak isterdim. Uçuk kaçık sorularla ve onlara verilen cevaplarla gülümseyip, sevdiklerimin defterlerine yazıp çizebilmek için heyecanla beklerdim. Çünkü mutluluğun sonu, içimizdeki çocuğun evden atılmasıyla başlıyor.

Anket defterleriniz ne alemde?

Emre Türker

picture: deviantart