Gittin.Özlemlerim geri getirir mi seni bana?
İçimde bir karınca ordusu geziniyor şimdi.
Titriyorum sonra, yutkunuyorum ardından.
Sen oradasın, ben burada.
“Üzülme” demiştin giderken ve gitmekten korktuğunu unutaraktan.
Üzülerek söylüyorum ki,
Senin kadar mükemmel olmayı hala başaramadım ben.
Toprağına sarılayım al beni
Hadi konuş lütfen,
Bana burada olduğunu söyle,
Unutularak ölmeden…
Emre Türker
Picture: deviantart
kaç zaman kulağımı toprağına dayadım da işitemedim sözlerini... her seferinde üzerime, içime işledi de koku, duyurmadı bana en ufak fısıltı... şimdi her yagmurda toprak tenin, damlalar sesin oldu bana...
YanıtlaSilüzülmek bir yana da... öyle özlüyorummmm ki:(
çok ağır geliyor bazen...
YanıtlaSilAt üzerindeki o kara mantoyu da , yanına uzanayım, sar beni..
YanıtlaSilay kopuğu(köpüğü)… Sen bana hem çok yakınsın, hem çok uzak. Özlemlerim, yağmur ve damlalarla doyurmasa da beni, teselli oluveriyor. Nedense, her gün biraz da ha yaklaşıyorum sana.
YanıtlaSilÇok anlamlı bir dörtlük ay köpüğü, okurken hissettim sanki.
eva… Bazen ağırlık altında kalıyoruz, eziliyoruz.
layya… Hayali bir mektup bırakmıştım rüyalarına. Hani söylemiştim ya, o kara mantoyu bir daha giymeyeceğimi. Sen her gece uzandığında, ben zaten sarıyorum seni. Bazı günler hafifleyerek kalktığını hissediyorsun ya, işte öyle bir şey.
Gitmek!!! Ne tuhaff çok kötü oldum toprağına sarılayım bölümünde özellikle.
YanıtlaSilEbru… Gerçek işte, hayat kadar, nefes almak kadar gerçektir gitmek.
YanıtlaSilBazen hatırlamak gerek, unutmamak için. Çünkü unutuldukça kaybolur insanlar.
:(:(:(
YanıtlaSil