Acının kişiyi ateşlediği söylenir.Acılı günlerde yazılır, acılı günlerde şarkılar söylenir. Ayrıca dramdan şaheserler doğar.
İnanmayın!
Unuttuğumuz bir şey var. Acı, ağıtlar yaktırır. Acı ses, yanık çıkar. Hüzün bulutları rutubetli ve yağışlıdır.
Kendinizi şartlandırmayı bırakın. Mutluyken de yazabilirsiniz. Eğlenirken dans edebilir, gülerek şarkı söyleyebilirsiniz.
Neşenizi kaybetmeyin. Üzülecek şeyler aramayı, kaşları çatmayı, zorla ağlamayı bir kenara bırakın. Eğlenceli fıkralar ezberleyin. Neşenin kaynağını elinizde tutun ve gerektiğinde hüzünden kuruyan çevrenizdeki bahçeleri sulayın.
Hepimizin gülmeye ihtiyacı var. İçinizdeki yapbozun kaybolan parçalarını mutlulukla yamayın.
Acılıyken bağırmak kolaydık. Marifetinizi neşe çığlıklarında gösterin.
Hayatınız bol güneşli ve açık olsun.
Emre Türker
Picture: deviantart
bu yazıyı tuttum.
YanıtlaSilEmre.. Peşpeşe bu iki aydınlık yazı.. Nasıl beceriyorsun bilmiyorum benim kadar hüzün müptelası bir kadını bile gülümsetmeyi..
YanıtlaSilGelelim acının bağırılması meselesine :)
Sanırım neşeli anları paylaşmak çok daha kolay , hem bu haldeyken bu harika yemeği sizinle paylaşmaya gönüllü bir sürü insan bulabiliyorsun etrafında..
Ama sıkıntılı zamanlar öyle değil.. Ya sen bu hali kimseyle paaylaşmayaıp içinde saklamayı yeğliyorsun, yada istesen bile çoğu zaman kimse bu acı suyu seninle bölüşmüyor..
Belki de bu yüzden acılı günlerde yazmak daha kolay... Çünkü bazen kelimelerden başka yarenin olmuyor..
Yine hüzüne bağladım bak gördün mü :)
Yazıların terapi gibi geliyor ama benim durumum kronikleşti.. Ben bir hüzün bağımlısıyım.. İflah olmam.. :))
Sevgiyle..
tühh bugünlerde neşeyi bırak hüzne gel modundayım ben oysa....
YanıtlaSilal yorumlarını ver yorumlarımı
kelime doğrulamalarım sende kalsın
anlaşamıyoruz bu yazıda biz seninle:):)
hoşçakalın:)
Yagmur sonrasi gunesi gibi pek parlak pek sicak olmus yazi, sevdim.
YanıtlaSilYorumları okumadan önce tek hüzün bağımlısı olan benim sanıyordum, anladım ki yalnız değilim:) cache gibi bende genelde mutsuz anlarımda yazıya dökmeyi tercih edenlerdenim, başka türlü huzura eremiyorum, kendime terapi yöntemim bu benim.
YanıtlaSilSana sonuna kadar katılıyorum Hayalbemol,ben hüzünlüyken yaptığım hiç bir şeyden sonrasın da memnun olmuyorum.Zira sağlıklı düşünemediğimden ortaya daha da sıkıcı,karamsar ve daha çok mutsuz edecek eserler çıkıyor:))Yani kambur üstüne kambur koyuyorum...Oysa mutlu iken daha pozitif oluyorsunuz ve çevrenizi bile etkileyebiliyorsunuz.Birden fazla kişiyi de mutlu edebiliyorsunuz.
YanıtlaSilşaka bi yana son yazıların kıpır kıpır ne güzel sevindim:):):)
YanıtlaSilPozitif enerjiyle doldurdun beni :)
YanıtlaSilBen zaten bunu hep deniyorum. Yapbozların parçaları yerine oturabiliyor gerçekten de.
Ama ne yaparsan yap bazılarının kenar çizgileri belli oluyor Emre..
Sorun değil.''Değmeyenler''in çerçevesi olarak gerekli o çizgiler . Bir sınır, en azından bundan sonraki tavırların için bir hatırlatma belirtisi. O da güzel..
Sevgiyle kal...
koskoca bir tebessüm botox oluyor yüzüme bunları okuyunca:)
YanıtlaSilbende kendimce içimde güller açan bir yorum yazmıştım. ama yazdığımı zannetmişim meğer. kaybolmuş yorumum:P sağlık olsun. içerik olarak çok ama çok olumlu bir yazı... teşekkürler...
YanıtlaSilEllerinize sağlık çok güzel demişsiniz karamsarlığa bulamadan yaşamak gerek hayatı işte o zaman mutlu olabilir yoksa yaşanmaz bu anlamsız dünyada :)
YanıtlaSilDolunay... Teşekkürler :))
YanıtlaSilcache... Güzel bir tespit gizemli cache. Hüzünlü anlarda bir çeşit arkadaştır yazılar. Ben bu durumlar için günlükler öneriyorum. Hiç edebiyatla ilgisi olmayan bile günlük yazabilir. Böylece birçok sorunu kendinle paylaşmış olursun, (defteri ele geçirmedikleri sürece) Hüznü sana yasakladım sanıyordum, iflah olacaksın, inanıyorum ben :)
asya selda... Asya ve sen hiç öyle gözükmüyorsun ama :) Yok yok, sen gene hüznü bırak neşeye gel :)
Neşeyi yaşayabildiğimiz, gülümseyerek okuyabildiğimiz sürece, içimiz kıpır kıpır olur hiç merak etme :))
Eliza Doolittle... Bu aralar morale ihtiyaç var diye düşünüyorum. Bunu yansıtabilirsek ne ala...
daphne... Terapi olarak yazmak güzel. Ben de çoğu kez hüzünleri çok iyi dökerim, hatta kendimi öyle bir kaptırırım ki, bir de bakmışız kelimelerdeyim :)
Biraz da neşeli şeyleri denesek. Mesela fıkra gibi hayatları :) Hüzün de gerekli, neşe de. Ama hüzünle boğmayalım kendimizi.
beyaz mendil... Düşünsene, arkadaşın yanına geliyor ve surat asık. Çözmeye çalışıyorsun çözemiyorsun. Yüz ifadesini değiştirmeye çalıştıkça "sen beni anlamıyorsun" moduna giriyor ki, herkesin kendine göre anlaşılmayan yönü vardır. Çok gerekmedikçe özeli yansıtmamak gerek. Dostlar bu günler içindir, onun gerisi sana pek yardımcı olmaz. Hatta bir süre sonra bunalımlar yalnız kalmana sebep olur. Mutluluğu alışkanlık haline getirmek gerek, hüzünler bile bu ifadede bir süre sonra kaybolur, aynı sıcak suyun içinde buz parçasının eriyip şekil değiştirmesi gibi. Kaybolmaz ama değişim yaşar.
Zeugma... O çizgiler de kalsın zaten. Gerektiğinde sorunların çözümü için kenar çizgileri yol gösterici olabiliyor. Hatalar bizim için var, başarılar da. Pozitif enerjinin sende yoğunlaşması ne güzel bir mutluluk. "Herşeye rağmen" dersin ya, işte hayat böyle... Her şeye rağmen, devam ediyor.
şirin'den esintiler... Açıkçası merak ettim. Yorumların kaybolmaması ya da direk yorumlayanların kelimelerini görüntüleyebilmesi için yorum onayı kullanmıyorum. Fakat yine de her aksiliğe karşı, yazdıklarını önce bir notepad veya word'de yaz ki, sayfa hata verse bile tekrar geri dönüşüm şansın olsun. Olumlu cümleler, okuyanlarıyla pekişince daha güleç oluyor. Mutluluğa ortak olduğun için teşekkürler.
ay kopuğu(köpüğü)... Süper bir benzetme :))) Hüzne estetik.
TiRaMiSu... Bazen bulaşmadığımız karamsarlık bir şekilde bulabiliyor bizi. Bulaştığında bile en kolay yoldan sıyrılmanın yöntemi aranmalı ki, bataklığın daha içlerine doğru çekilmeyesin. Kaç kuruşluk dünyadayız ki hüzünle boğacağız narin bedenleri. Sevgiler.
hüzün ki en çok yakışandır yüzüme..
YanıtlaSilcache... Ben sana daha ne diyim ki :)
YanıtlaSilÜstüne en yakışanı sen bilirsin tabi ama yakışan neşeyi bulmak da yine senin elinde...
merak etme renkleri kararında kullanmayı biliyorum.. Biraz hüzün, biraz tebessüm.. yoksa çekilir mi kahrım..
YanıtlaSilseygiyle..
öyle olmasa bile acıyı yazmayı, durmadan dibe vurma edebiyatı yapmayı seviyoruz galiba
YanıtlaSildolup taşan mutluluğu, enerjiyi yazmaya üşeniyor belki de insanlar hatta yazanlar bazen küçümseniyor bile