Size bir seçim yolu veriyorum.Boş bir odadasınız ve gözleriniz kapalı!
Sesimi duyuyor musunuz?
Şimdi gözlerinizle değil, düşüncelerinizle hareket edeceksiniz.
Aklınızın gördüğü bölge ikiye ayrılıyor. Siyah ve beyaz… İki renk arası, karar aşamasıdır.
Beyaz yoldan giderken, ışığa açılıyorsunuz. Güneş kendini gösterirken, çiçekler yüzünü ona çevirmiş. Kuş sesleri cıvıl cıvıl…
Siyah yoldan giderken, gece çıkıyor karşınıza. Yıldızlar birer birer sönüyor. Önünüzü göremiyorsunuz. Tek ışık, birkaç metre ötenizde duran ateşböcekleri…
Bunlar gerçekçi değil. Sadece hayalinizde görüyorsunuz.
İster siyah, ister beyaz yoldan gidin. Yolun sonu bir kumsala açılsın.
Şimdi siz düşünün. Gördüğünüz yer, bilincinizin açık denizlerindeki ufuklar olacak. Seçim yollarını kendinize göre ayarlayın. Bilincin gördüğü noktayı hayallerinizle süsleyin. Ne göreceğiniz konusunda kendinizi zorlamayın. Siz sadece yolculuğunuza devam edin ve seyredin.
Bu bir çeşit zihin egzersiziydi. Genelde gördüklerimizle hareket ettiğimiz için, düşüncelerimize pek yön veremiyoruz. Hayal gemisi bunun içindir. Ufuklara açılır ve bilincinizin sularında gezinirken, kendinizi bulursunuz.
Gözlerinizi yalnız uyumak için kapatmayın. Uyku ve uyanık bilinç arasındaki farkı bu şekilde anlayabilirsiniz. Birisi kontrol dışı, birisi kontrole dayalı, yani müdahale şansınız vardır.
Bu arada, yolculuğa çıkarken dilediğinizi yanınıza almakta serbestsiniz.
İyi yolculuklar.
Emre Türker
Picture: deviantart
merak ettim.. Sen bu yolculuğa kiminle çıktın?
YanıtlaSilcache… Güzel bir soru. Dinleyicilere bir konuşmacı sunum yapıyor. “ileri gitmek gerekir” diye bağırıyor ve tam o sırada biri kalkıyor ayağa. “Sen ne kadar ilerdesin?” diye soruyor. Zor bir soru, ilerinin varış noktası yok. En iyi vardığın yer hep %80 olacak ki, %20’lik pay için her zaman ilerleme şansın olsun.
YanıtlaSilİşte böyle bir hikâye anlattım. Neden mi? Yolculuk sırasında malzemeler alırım yanıma, arkadaşlarım olur, sevdiklerim, kalbim, düşüncelerim, beli ay, belki güneş de vardır sandalımda. Karanlık zamanlarda ay, aydınlıkta güneş ışık verir. Bazen ikisinin yerlerini değiştiririm. Bazen bulut alırım yanıma, düşüncelerim beyaz karmaşa içinde daha açık. Her yolculukta bir şeyler alırım yanıma, bazen eksik kalan yanlarımı tamamlamak, bazen vazgeçilmezlerime biraz daha doymak için. Yoksa kim varmış, kim yokmuş çok da önemli değil.
hımmm.. güzel bir yolculuk oldu gerçekten :)
YanıtlaSilben hiç birzaman yalnız yapılan hiçbirşeyden hoşlanmam açıkcası yalnız olmayı sevmem demek daha doğru..
Oyüzden yanıma alacağım fazlaca kişi olacaktır muhtemelen e gideceğim yerde hayal ettiğim gibi ohhhh deymeyin keyfime :)
Kelebeğin Ömrü… Yanımda birileri olsun da, ne olursa olsun diyorsun yani :) Bir süre önce toplu bir şekilde tatile çıktığınız göz önünde bulundurulursa, böyle düşünmeni normal karşılıyorum. Sohbet edilecek birilerinin olması bir ihtiyaçtır.
YanıtlaSilSanırım çıktığın bu zihin yolculuğu oldukça eğlenceli geçti. Arada bir yapmak lazım. Senin beyaz yolculuklarının bir sonraki aşaması bazen siyah oluyor kelebeğin ömrü. Eğer o siyahların içindeki ışıkları ve ateşböceklerini daima yanında tutabilirsen, siyahların karanlığına değil, ışıldayan yanlarına bakabilirsin. Öyle değil mi? ışıl ışıl günler seni bekliyor, huzursuz çıkma yolculuğa. :)
üniversitede tiyatro kulübünde bu tarz etkinlikler yapardık:):)
YanıtlaSilbu tarz egzersizler..
birinde böyle bir yolculuğa çıkarmıştı hocamız bizi ve ben bu yolculuk sonunda durdurulamayan hıçkırıklara boğulmuştum..
yolculuğa yalnız çıkmış,yolda gördüğüm gölgeye ulaşamamış tam dokunacakkken kaybolmuştu..
yalnız olmayı severim ,yalnız yolculuk yapmayı,yalnız dolaşmayı,yalnız sinemaya gitmeyi,yalnız tiyatroya gitmeyi,yalnız kar yağan sokaklarda yalnız şarkılar dinlemeyi..
ama çok yalnızlıkta akla zararmış demekki.
amannn yalnızlık üzerine bir yorum oldu bu neyse
sevgiler gününüz yalnız geçmesin:)
asya selda… Belki de hıçkırıklarla attın içindeki karıncaları, belki bir sinirsel bir boşalmaydı bu. Yolculuğun ayrıntıları önemlidir. Bazen anlamlar çıkar içinden. O an neler hissettiğine bağlı. Fakat ben senin mutlu ve huzurlu yanının genel olarak ağır bastığını düşünüyorum. Arada bir gözyaşları olacak, arada bir hüznü de tanıyacak içgüdüsel hareketlerin. Yoksa nasıl hazırlıklı olacak ki içindeki yaralara karşı!
YanıtlaSilGünleri genelde ben belirliyorum asya selda, gülümseyen günüm, zor günüm, başarı kokan günüm, ağır ve aşık günüm, yalnız günüm. Şahsen, günlerin adını koymuyorum. Çünkü o yönde gelişsin istemiyorum. Yani birileri çizmesin, birilerinin belirlediği zamanda geçmesin ayrıntılar. Aşıklar için her gün özeldir, özellikle flört dönemlerinde birlikte olduğun her gün, sevgililer günüdür :)
artık hayal kuramıyorum, bu çok kötü bir hastalık oysa eskiden en az bir hayal kurmadan uyumazdım, kim çaldı benim hayallerimi?
YanıtlaSilguguk kuşu… Zaman karşı kayan umutlar, monotonluk, düzensiz uyku, yükseklikten korkan tekdüze düşünceler, amacı unutan başlangıçlar, acılı aşk, içine kapanıklık vs. Bunlar olumsuz yönler. Bazen de büyüme çabası içinde unuturuz hayal kurmayı. Çünkü baktığımızda standart şeyleri görürüz. Mesela kitap, “okunacak bir yazı dizisidir” dediğimizde kalıplaşırız. Bu kitap, tarzıyla etkili, farklı bakış açısıyla yaklaşmış, kapak dizaynı iyi, yazarın dili güzel, kelimelerle iyi oynuyor, acılı bir hikâye gibi düşündüğümüzde, kitap olmaktan çıkar. Hayal bir anlamda, tek rengi kabul etmekten kurulamıyor. Gökkuşağınız izlemek lazım bazen.
YanıtlaSilbunca zaman naparsam yapayım her şeyin topluca güzel olduğuna inandım ama son zamanlarda farkediyorum ki ben yalnızken daha çok eğleniyorum. dolayısıyla bunda da kimseyi yanıma alma ihtiyacı hissetmedim.
YanıtlaSilçok hoşuma gitti, başka var mı bu tür egzersizler veya oyunlar veya adı her ne isee =))
Yanımıza alıp gittiklerimizde hayal değil mi? Hayal içinde hayal:)) Bir gün gerçek olacaklar inancıyla... İyi geldi bana... teşekkürler..
YanıtlaSilhayalbemol
YanıtlaSilblog adresim eski haline geri döndü yeniden wmina'yım:)
http://wmina.blogspot.com
Kapadım gözlerimi.
YanıtlaSilBir, siyah yoldan gittim.Yanımda ateş böcekleri. Yakamozların denizi ışıl ışıl ettiği bir sahildeyim. Karanlıkta dalgaların seslerini dinliyorum. Kapattım yine gözlerimi. Bir dalgaların sesi bir ağustos böceklerinin sesleri. İçime çekiyorum iyod kokusunu yosun kokusuna karışık.
Bir de, beyaz yoldan gittim. Aynı kumsala.
Güneş tepemde pırıl pırıl. Şimdi denizle ormanın kucaklaştığı koyu görebiliyorum. Deniz pırıl pırıl , Çakıltaşları da öyle. Şimdi durgun ama. Göl gibi. Arada bir hafif bir dalgayla kıpırdanıyor yalnız. Çam ağaçlarının gölgesi düşmüş üstüne yer yer. Hamağımızı da getirmişiz yanımızda. Denize en yakın iki ağaç arasına kurmuşuz. Sıcakladıkça, uzanıyorum gölgedeki hamağa. Ya da kıyıda köhne çay bahçesinde yudumluyoruz çayımızı sigaramızı içerken.( 19 temmuzdan sonra içemeyeceğiz ya acısını çıkaracağız)
Ve tabi ki yanımda eşim. Başka türlü ne anlamı olur ki? Dünyanın en güzel yerinin. Çocuklar mı? onlar artık bizimle gelmiyorlar:(
Ben çook özlemişim tatili:)
Sevgiler
Fake ID… Sana iyi eğlenceler diliyorum o zaman :) Yalnızlığın eğlenceli olduğu zamanlar da vardır. Bunu bulman çok iyi.
YanıtlaSilBu yazıyı ben yazdım ama bu tarz yazılarla arada bir ortaya çıkacağım. Beyin egzersizleri birçok yayında bulunur veya beni takip edebilirsin :)
esintiler... Tabi ki hayal, ama bilincin sularında kendiliğinden ortaya çıkan içgüdüsel hayal. İyi gelmesine sevindim, ne mutlu bana.
wmina | queen elisabeth… peki, geri dönüşünü izleyelim o zaman.
Çınar… Ne güzel hayaller kurmuşsun ve yanında eşini almayı unutmamışsın. Hep böyle kal olur mu! Hep böyle tatlı hayaller kur. İnsan murlu hayalleri gülümserken kurar, senin de gülümsemene sevindim çınar, sevgiler.
"ne göreceğiniz konusunda kendinizi zorlamayın.siz sadece yolculuğunuza devam edin ve seyredin."
YanıtlaSilşuan burdayım... iyi şeyler göreceğime inanarak, hayallerimin kırılmadan gerçekleşiceğine inanarak yoldayım....seyrediyorum...
ay kopuğu(köpüğü)… İyi seyirler ay köpüğü. Seyir defterine çok güzel notlar eklediğini düşünüyorum. Hayallerin açık olsun.
YanıtlaSilBeynimize, kalbimize ve hayallerimize egzersiz yaptırmak herbirimize iyi gelecek kesin..
YanıtlaSilTeşekkürler..
April… Üçü bir aradalar revaçta :) Tavsiyem şudur ki, adamakıllı yazılmış tüm taktikleri değerlendirin. Gözler okumayıp paslanırsa, boş düşünceler devreye girebilir. Okumak, düşünmek, eleştirmek, eleştirilmek gerek. Beyin öyle bir kapasiteye sahiptir ki, kendi parçamız olan bu müthiş organımızı keşfetmeye ömrümüz yetmez. Sevgiler.
YanıtlaSil