Dün, Bugün, Yarın

Dün, geçmişte kaldı.
Yarın yaşanacak,
Bugünse devam ediyor.

Yarınların olmasını bekliyoruz umutla. Her günün ardından, yenileri doğuyor anasının karnından.

Plansız, programsız, amaçsız, hayalsiz, olumsuz bakarak geçirdiğimiz gün, defterimizin boş sayfaları… Şöyle bir göz gezdirirken tüm sayfalara, boşa giden zamana yanıyoruz ve dün yine geçmişte kalıyor.

Artık her gözümü açtığımda, aynada kendime gülümseyerek “günaydın” diyorum yansımalarıma. Boşlukta kalan zaman aralıklarına; bulmacalar, dergiler, kitaplar sığdırıyorum. Pazarları uyanırken, pazartesi sendromu yaşamadan yapıyorum kahvaltımı. Sabah erkenden çayımı yudumlarken, güneşin doğuşunu seyrediyorum umutla. Hafta başı, hafta sonu kavramlarımı rafa kaldırdım. An’ı yaşıyorken, sıkıntı tozlarımı eliyorum. Elekten geçenlerdir mutluluklarım.

Boş safsatalarla doldurduğum çöp kutumu boşalttım dün gece ve sokağımın temizlik görevlilerine teslim ettim yok etsinler diye. Artık zamanımı boşa harcayacak kadar zengin değilim. Hayallerimi, umutlarımı, hatalarımı ve doğrularımı not alıyorum cebimdeki kâğıt parçalarına.

Geceyi seviyorum gündüzü beklemeden, gündüzü seviyorum geceyi beklemeden. Gece daha bir gizemli, o başka…

Sevgi, nefretimi yendi. Hatalarımın otopsisinden suçlu, kararsızlıklarım çıktı. Mahkemeye verdiğim boşa geçen yıllarım, delil yetersizliğinden beraat etti. Fakat artık benden korkuyor.

Canınız mı sıkılıyor? Hemen analiz edin kötü ve iyiyi. Gereklileri yanınıza alıp, gereksizlerden arının. Çünkü an’ı yaşarken dolu dolu, geçmişe yanmaz, geleceğin talih oyunlarına bel bağlamazsınız.

Sabah kalkanlara Gün aydın, günü yaşayanlara iyi günler, geceye varanlara iyi geceler diliyorum. Ekşimeyen suratlar maskınızı takın ve çıkın sahneye, seyirci sizi bekliyor.

Emre Türker

Picture: deviantart