Bazı Çocuklar Neden Spordan Nefret Eder?

Bir çocuğun, kendi seçtiği ve heves ettiği bir spordan bir anda vazgeçmesi, ondan nefret etmesi mümkün mü?

Çocukluk yıllarımda voleybol oyununa büyük ilgim vardı. Özellikle yaz okulları açıldığında, ilk önceliğim voleybol olacaktı. Sahil kenarında büyümüş olmama rağmen kumsalda vakit geçirmekten çok, sporla ilgilenmeyi seçmiştim. İlk günlerde takım çalışmalarına çok heyecanla başlamıştım. O büyük ve ağır topun (bir çocuğa göre) çizginin bir ucundan diğer ucuna gönderilmesi, çok kolay bir iş değildir. İlk denemelerimde başarısız olmama ve bileklerimin topa vurmaktan kızarmasına rağmen, hiç vazgeçmemiştim. Fakat orada vazgeçen başka biri vardı. Voleybol için seçilen öğretmen. Kısa boylu, spor yaptığını hiç görmediğim ve yüzünden bir kere bile tebessüm alamadığım o kişi, beni her gün keyif aldığım voleyboldan uzaklaştırmaya başladı. Üstelik acemilik başlangıcında olanlara hiç yanaşmıyor, sadece tecrübelilerle ilgileniyordu. Öyle olması da normaldi. Çünkü devlette görev yapan bu öğretmen, yaz okuluna sadece ekstra para kazanmak için gelmiş, sporla alakasız bir kişilikti. Isınma sonrası takım kurulduğunda, biz çaylaklar hemen kenara ayrılır ve orada unutulurduk. Buna rağmen çabalamalarım sonucu, topu karşıya geçirmeyi başarınca “öğretmenim, topu karşıya geçirdim” diyerek sevincimi gösterdiğimde, “1 kere geçirdin, 10 kere geçiremedin. Şimdi şans eseri başardın, sonrasında yine atamayacaksın.”  diyerek, voleyboldan ilk soğukluğumu bana yaşatmıştı. Sonraki günler yaz okuluna devam etmedim.

 

İkinci deneyimim, voleybol takımına yazılmakla solan son umudumdu. Takıma sadece antrenmanlar için yazılmıştım. Fakat okullar arası spor karşılaşmalarında adam eksikliği nedeniyle beni yedek kulübesine oturtmak için takıma seçen spor öğretmenim, o gün hiç oyun fırsatı elde edemediğim ve karşı tarafın çok güçlü oyunculardan kurulu olmasına rağmen, bizi sıra dayağına çekmişti. Sebebi yenilmekti. O gün voleybolu kafamdan sildim.

 

Bazı uzmanlar, çocukların spor hevesinin yitirilmesinde, çalıştırıcıların, çocukları daima karşı tarafı yenmeye adapte etmesi ve sporu bir temel egzersiz gibi görmekten uzaklaştırmasından kaynaklandığını belirtmektedir. Çocuklara aşırı eleştirel yaklaşan ve bazılarını yeteneksiz gören bu çalıştırıcılar, çocukların spor geleceği açısından kara lekeleri oluşturmaktadırlar.

 

Ebeveynler olarak çocuğunuzu bir spora yönlendirmek istiyorsanız, onun ne istediğini bilmeniz gerekir. Ayrıca gelişim dönemlerine göre bazı spor dalları ağır olabilir ki, bu da göz önünde bulundurulması gerekir. Bundan sonrası için ise sadece oyun için çocuğu yönlendirmek yeterli oluyor. Çünkü kazanmak kadar kaybetmek de öğrenilmesi gerekir. Antrenmanlarda asıl yapılan şey; bir çeşit spor aktivitesi, vücut sağlığı ve bu işten keyifle gelen mutluluktur. Sonraki zamanda o spor dalına devam adına seçimi, çocuk zaten zamanla kendine uygunluğu belirleyerek yapacaktır.

 

Emre Türker

Picture: deviantart1, deviantart2