Sahil kenarında denizi izlerken,O an dondu dünya ve ben geçmişe döndüm.
Parkta koşturan çocuktum.
Suyun kenarına yanaşıp, ekmek attım kıpırdayan balıklara
Martılar nasiplendi kimi zaman
Kimi zaman ise suyun dibindeki canlılar.
O arada
Ben babamın elini tutuyordum
Sonra uyandım
Ama…
Yanımda kimse yoktu
Emre Türker
Doğayla ilgili sakin manzaralara kendini kaptırmak bu etkiyi yapıyor genellikle...
YanıtlaSilBenim de çok olur. Başka bir boyuta geçmek gibi...
Zeugma...Biraz geçmişe özlem, biraz unutulmuşluk, biraz denge. Geçmişle gelecek arasındaki analiz. Doğa, düşünme payını daha bir tetikliyor.
YanıtlaSil