Başarısızlık Yanlışlarla Ölçülür Mü?

Hayatta Dört Yanlış Bir Doğruyu Götürür Mü?

Yoksa Dört Yanlış Bir Doğruya Mı Götürür?

Seval, derslerinde başarılı olmak için çalışan, fakat biraz telaşlı, biraz çekingen ve tedirgin bir yapıya sahiptir. Matematik öğretmeni sınıfta birkaç soruyu ödev olarak verir ve anlattıklarını, öğrencilerden evde çalışmasını ister. Seval, o geceyi dersini çalışarak geçirir.

Bir sonraki gün derste, öğretmeni Seval’i tahtaya kaldırır. Tahtada yazılı olan soruyu çözmesini ister. Seval heyecanlanır. Bildiği soruyu, korku nedeniyle panik halinde yanlış çözer. Öğretmen, suratının ortasına bir tokat patlatır ve “Elli kere anlattım, hala çözemiyorsun, gerizekalı” der.

Örnek ne kadar sinir bozucu olsa da, bu tarz şeyler maalesef yaşanıyor. Oysa bir öğretmenin ilk görevi, eğitmek olmalı. Eğitimi verebilecek öğretmenin, iyi eğitilmiş olması ve bunu aktarabilecek kapasiteye sahip olması, diğer önemli bir noktadır. Eğitimin yapısını tanıyan, empati kurabilen, yürekten anlatıp içten dinleyen bir öğretmen, zaten iyi öğretecektir.

Başarmak üzere çıkılan her yolda mutlak yanlışlar olacaktır. Yanlış, kişiyi doğruya bir adım daha yaklaştırır. Fakat bu yanlışı, bilinçsiz yola çıkıp “ne oldum delisi” bir yapıyla karıştırmamak gerek. Cehalet yolunda giderken dimdik ayakta durmak zaten olası değildir.

Başarılı olan kişi, hatasını görüp ondan ders alan, her hatanın onu doğruya bir adım daha yaklaştırdığına inanan ve inancını koruyan kişidir. Başarısızlık ise, aynı yanlışlar üzerinde defalarca doğru sonuca ulaşmak isteyenlerin eseridir.

Yukarıdaki örneğe dönelim. Nice öğretmenler vardır ki, önemsiz gördüğü öğrencileri ilgisizliğe terk edip nice cevherleri, değerini görmeden toprağa gömerler. Nice öğretmenler vardır ki, her öğrencisini birer cevher olarak görüp onlara özenle ışık verir ve parıldamasını sağlar. Tarih, öğrenciliğinde değeri anlaşılamamış, konuşmaya geç başlayan ve içine kapanık bir çocukluk yaşayan Albert Einstein gibi dehalarla doludur.

Emre Türker

Picture: deviantart, flickr1, flickr2